اتصال شگل به شگل
فُرجد زنجیری کروزبی و شگل های لنگری (3/16 “-3”) می تواند به صورت نقطه به نقطه متصل بشوند که به محدودیت بار کاری منجر می شود بدون خم شدن پین / پیچ. اتصال کمان به کمان، یا کمان به پین، روش ترجیحی است. اتصال پین به پین نیز قابل قبول است، در صورتی که بین قطر شگل ها دخالت نداشته باشد.
مهم نیست که کدام روش استفاده می شود، باید برای نگه داشتن بار در مرکز معین شده ، با فاصله های روی پین های شگل در صورت لزوم، برای جلوگیری از بارگذاری و یا اتصال شگل به اسلینگ از کشیدن به یک طرف و تمرکز بار در گوشه ی شگل توجه شود.
